Jak Legalnie Wywozić Antyki z Polski? Przewodnik po Przepisach Prawnych

Zapoznaj się z polskim prawem dotyczącym wywozu antyków za granicę!

Wywóz zabytków z Polski podlega ścisłym regulacjom prawnym mającym na celu ochronę dziedzictwa kulturowego kraju. Zgodnie z Ustawą o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami z dnia 23 lipca 2003 r., wywóz zabytków za granicę wymaga uzyskania odpowiedniego pozwolenia, chyba że obiekt nie spełnia określonych kryteriów wieku, wartości lub kategorii.

Kategorie zabytków wymagające pozwolenia na stały wywóz:

1. Zabytki archeologiczne: obiekty mające ponad 100 lat, będące częścią zbiorów archeologicznych lub pozyskane w wyniku badań archeologicznych bądź przypadkowych odkryć.

2. Elementy architektoniczne: integralne części zabytków architektury, wystroju wnętrz, pomników, posągów i dzieł rzemiosła artystycznego, które mają więcej niż 100 lat.

3. Dzieła malarstwa: wykonane dowolną techniką i na dowolnym materiale, mające więcej niż 50 lat i o wartości przekraczającej 40 000 zł.

4. Akwarele, gwasze i pastele: mające więcej niż 50 lat i o wartości powyżej 16 000 zł.

5. Mozaiki i rysunki: mające więcej niż 50 lat i o wartości przekraczającej 12 000 zł.

6. Oryginalne dzieła grafiki i plakaty: mające więcej niż 50 lat i o wartości powyżej 16 000 zł.

7. Rzeźby i posągi: oryginały lub kopie wykonane tą samą techniką co oryginał, mające więcej niż 50 lat i o wartości przekraczającej 20 000 zł.

8. Fotografie, filmy oraz ich negatywy: mające więcej niż 50 lat i o wartości powyżej 6 000 zł.

9. Rękopisy: pojedyncze lub w zbiorach, mające więcej niż 50 lat i o wartości przekraczającej 4 000 zł.

10. Książki: pojedyncze lub w zbiorach, mające więcej niż 100 lat i o wartości powyżej 6 000 zł.

11. Mapy drukowane i partytury: mające więcej niż 150 lat i o wartości przekraczającej 6 000 zł.

12. Kolekcje zoologiczne, botaniczne, mineralne lub anatomiczne: o wartości powyżej 16 000 zł.

13. Kolekcje o znaczeniu historycznym, paleontologicznym, etnograficznym lub numizmatycznym: o wartości przekraczającej 16 000 zł.

14. Środki transportu: mające więcej niż 50 lat i o wartości powyżej 32 000 zł.

15. Inne kategorie zabytków: niewymienione powyżej, mające więcej niż 50 lat i o wartości przekraczającej 16 000 zł.

Zabytki wpisane do rejestru, na Listę Skarbów Dziedzictwa, wchodzące w skład zbiorów publicznych stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, a także te wpisane do inwentarza muzeum lub narodowego zasobu bibliotecznego, nie mogą być wywożone za granicę na stałe, z wyjątkiem przypadków określonych w ustawie o restytucji narodowych dóbr kultury.

Procedura uzyskania pozwolenia:

1. Wniosek: Osoba fizyczna lub jednostka organizacyjna posiadająca zabytek składa wniosek o wydanie jednorazowego pozwolenia na stały lub czasowy wywóz zabytku za granicę. Wniosek należy złożyć do właściwego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.

2. Ocena wniosku: Organ ocenia, czy zabytek spełnia kryteria wymagające pozwolenia oraz czy jego wywóz nie naruszy interesu dziedzictwa kulturowego.

3. Decyzja: Po pozytywnej ocenie wniosku wydawane jest pozwolenie określające warunki wywozu, w tym termin, na jaki zabytek może być wywieziony (w przypadku wywozu czasowego).

Należy pamiętać, że wywóz zabytków bez wymaganego pozwolenia jest zabroniony i podlega sankcjom prawnym. Przed podjęciem decyzji o wywozie zabytku za granicę zaleca się konsultację z odpowiednimi instytucjami, takimi jak Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków, w celu uzyskania szczegółowych informacji i niezbędnych zezwoleń.

Źródło:  https://www.gov.pl/web/kultura/wywoz-zabytkow-i-dobr-kultury-za-granice